Τα στάδια του Παγωμένου Ώμου
Η πάθηση του Παγωμένου Ώμου, γνωστή ως συμφυτική θυλακίτιδα, είναι μια κατάσταση που προκαλεί πόνο και δυσκαμψία στην άρθρωση του ώμου. Η πάθηση περιγράφεται σε τρία στάδια:
- Προειδοποιητικά σημεία: Οι ασθενείς αισθάνονται οξύ πόνο στο τέλος του εύρους κίνησης, αλλά και πόνο κατά την ανάπαυση, ενω μπορεί ο πόνος να προκαλεί διαταραχές στον ύπνο. Ο περιορισμός της έξω στροφής του ώμου είναι το κύριο χαρακτηριστικό σε αυτή την φάση που μπορεί να διασκέσει έως 3 μήνες.
- Στάδιο πρώτο - Φλεγμονώδες στάδιο Οι ασθενείς βιώνουν σταδιακή απώλεια της κίνησης του ώμου σε όλες τις κατευθύνσεις, λόγω πόνου. Αυτό είναι το επώδυνο στάδιο της πάθησης και διαρκεί έως 6 μήνες
- Στάδιο δεύτερο - Στάδιο παγώματος: Ο πόνος μειώνεται αλλά ο περιορισμός της κίνησης σε ολές τις κατευθύνσεις είναι μεγάλος. Διαρκεί έως 6 μήνες.
- Στάδιο τρίτο - Στάδιο αποκατάστασης Στο στάδιο αυτό ο πόνος σταδιακά εξαλείφεται, και οι ασθενείς κερδίζουν ένα μέρος από το χαμένο εύρος κίνησης. Διαρκεί έως 9 μήνες. Ωστόσο, υπάρχουν ασθενείς που μπορεί να βιώνουν πόνο για αρκετό καιρό μετά, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ο περιορισμός της κίνησης συνεχίζει να προκαλεί υστέρηση στη λειοτουργικότητα του ασθενή.
Παράγοντες Κινδύνου Εμφάνισης Παγωμένου Ώμου
Εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες με ηλικία 40 έως 65 ετών. Αν και η ακριβή αιτία εμφάνισης του πρωτοπαθούς Παγωμένου Ωμου δεν είναι γνωστή, υπάρχουν ωστόσο παράγοντες μπορεί προκαλέσουν την εμφάνιση δευτεροπαθούς Παγωμένου Ώμου, όπως:
- Ζαχαρώδης διαβήτης
- Πάθησεις Θυροειδούς
- Εγκεφαλικό επεισόδιο η άλλες νευρολογικές παθήσεις
- Τραυματισμός ωμου ή παλαιότερο χειρουργείο ώμου
- Οικογενειακό ιστορικό εμφάνισης Παγωμένου Ώμου
Πως βοηθάει η Φυσικοθεραπεία στον Παγωμένο Ώμο?
Η Φυσικοθεραπεία βοηθάει στην εξάλειψη του πόνου και της δυσκαμψίας που παρατειρήται στην πάθησης του Παγωμένου Ώμου και αυξάνει το εύρος κίνησης της άρθρωσης. Η Φυσικοθεραπεία είναι απραίτητη είτε ως συντηριτική θεραπεία, είτε έπειτα από χειρουργική, αθροσκοπική ή λαπαροσκοπική επέμβαση σε Παγωμένο Ώμο. Οι μέθοδοι που χρηιμοποιούνται είναι:
- Διατάσεις και διατατικές ασκήσεις για ύξηση της ελαστικότητας
- Δυναμική σταθερότητα του ώμου με ενδυνάμωση
- Ορθοπεδική Χειροπρακτική Φυσικοθεραπεία για μείωση πόνου και αύξηση ευλυγισίας
- Ηλεκτροφυσικά Μέσα όπως διαθερμία, κρυοθεραπεία, ηλεκτροθεραπεία, για μείωση του πόνου και της φλεγμονής
- TECAR για εν τω βάθει θέρμανση των ιστών και επίσπευση της αποκατάστασης του ώμου
Διαφορική Αξιολόγηση
Η αξιολόγση απο τον Φυσικοθεραπευτή είναι απαραίτητη για να αποκλειστεί, ή όχι, η συνύπαρξη άλλων παθολογικών καταστάσεων, που έχουν παρόμοια συμπτώματα, όπως :
- Οστεοαρθρίτιδα
- Εξάρθρημα ώμου
- Συνδεσμική κάκωση
- Trigger points
- Σύνδρομο Πρόσκρουσης
- Τενοντοπάθεια Υπερακανθίου
- Ασβεστοποιός Τενοντοπάθεια
- Ορογονοθυλακίτιδα
Πρακτική Συμβουλή
Εάν έχετε Παγωμένο Ώμο, η συνεχής και επαρκή κίνηση του ώμου - μαζί με το χέρι - μέσα στην ημέρα, είναι καθοριστική για την αποκατάστασή σας. Η Φυσικοθεραπεία έχεις επιλογές - όπως κινητοποίηση αρθρώσεων, άσκηση, διαθερμία - οι οποίες θα επισπεύσουν την θεραπεία σας. Ο Φυσικοθεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να κατανοήσετε την πάθηση, και να ξιολογήσει την κατάστασή σας ώστε να σχεδιάσετε μαζί ένα εξατομικευμένο θεραπεύτικό πρόγραμμα ειξεδικευμένο για την πάθησή σας, το οποίο θα περιλαμβάνει και ασκήσεις που θα μπορείτε να κάνετε στο μόνοι. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται ο πόνος και αυξάνεται η κίνηση του ώμου.
Έχετε χειρουργηθεί για Παγωμένο Ώμο?
Η Φυσικοθεραπεία μετά από χειρουργείο είναι απαραίτητη για την μεγιστοποίηση των ωφελειών της επέμβασης. Μαζί με τον Φυσικοθεραπευτή θα διαμορφώσετε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης, με το οποίο θα αντιμετωπιστεί ο πόνος μετά το χειρουργείο σύντομα, και σταδιακά θα γίνει η απαραίτητη ενδυνάμωση ώστε το χέρι σας να εχει πλήρη κίνηση και δύναμη.
Αν έχετε συμπτώματα Παγωμένου Ώμου Καλέστε στο PhysioDanali σήμερα για μια εξειδικευμένη συμβουλή απο τον Φυσικοθεραπευτή!
Επιστημονικές αναφορές
- Kelley MJ, Shaffer MA, Kuhn JE, et al. Shoulder pain and mobility deficits: adhesive capsulitis. J Orthop Sports Phys Ther. 2013;43(5):A1-A31. doi:10.2519/jospt.2013.0302